Waar we vroeger tatoeages vooral zagen bij matrozen, soldaten, avonturiers en piraten lijkt nu iedereen wel een plaatje op het lijf te hebben. De afgelopen jaren zijn er ontzettend veel tattoo shops in Nederland bijgekomen en daarnaast wordt er ook steeds meer ‚thuis geprikt.’ Dit alles heeft ervoor gezorgd dat een tattoo algemeen geaccepteerd is en dat mensen makkelijk het besluit nemen om er één te nemen. Dit is echter niet zonder risico. Hieronder lees je wat die risico’s kunnen zijn.
Wat zijn de meest voorkomende complicaties bij tattoos?
De meest voorkomende complicaties bij tatoeages zijn allergieën, infecties en zweren. Zaken waar mensen vaak niets over weten voordat ze zo’n tattoo laten zetten. Over het algemeen gaat het zetten van een tatoeage zonder problemen. Het is uiteraard normaal dat je een wat geïrriteerde huid krijgt nadat je een tatoeage hebt laat zetten: er gaat namelijk duizend keer per minuut een naald in je huid. De meest voorkomende complicaties zijn dan ook infecties. De meeste van deze infecties worden behandeld door de huisarts, maar de ernstige infecties komen bij de dermatoloog. Als je last krijgt van pijn, zwelling en pus, dan is er sprake van een serieuze infectie. Die moet behandeld worden met antibiotica omdat je schade aan de huid en aan de tatoeage wil voorkomen. Er zijn ook zeldzame infecties, die voorkomen als mensen een tatoeage in het buitenland hebben laten zetten. Ook die zijn gelukkig vaak met antibiotica te behandelen.
Inkt kan onder de huid uitlopen, waardoor je een soort van halo te zien krijgt
Soms verspreidt de inkt zich onder de huid en loopt hij dus uit. Als er te diep getatoeëerd is bijvoorbeeld, of als de huid dun is. Dit verschijnsel heet ‘blowout’. Inkt komt dan in het onderste deel van de lederhuid of in de vetlaag. Rondom de tatoeage krijg je een soort halo te zien. Het enige wat je hiertegen kunt doen is proberen om de uitgelopen inkt weg te laten laseren.
Het komt ook geregeld voor dat mensen allergisch blijken te zijn voor rode inkt
Je kunt een allergie voor de gebruikte pigmenten in de inkt hebben, maar ook voor de latex handschoenen van de tatoeëerder, of voor de aftercare producten die je smeert nadat de tatoeage is gezet. Van alle allergieën die we door tatoeëren zien is een allergische reactie op rode tatoeage-inkt de grootste. In principe kun je voor elke kleur een allergie krijgen, maar rood wekt verreweg het vaakst een reactie op. En dan eigenlijk het hele rood spectrum, dus paars, bruin en roze. De tatoeage gaat dan zwellen, jeuken en of schilferen. In zeldzame gevallen komen er dikke eeltlagen op, hyperkeratose genoemd. Blaren kunnen ook ontstaan. Er is een zeldzame variant waarbij het ulceratieve wonden worden. Die gaan dan zweren.
Doordat een tattoo in de huid zit, is behandelen vaak moeilijk
De pigmenten die gebruikt worden bij tatoeëren zitten uiteraard blijvend in de huid. Dat kan een behandeling lastig maken. Stap één is een zalf die de reactie dempt. In veel gevallen is dat voldoende. Soms is de reactie echter te heftig. Dan zijn injecties een optie. Dan leg je onder de huid een soort depot aan van geneesmiddelen en hoop je dat de ontsteking lange tijd wegblijft.
Speciale manier van verwijderen bij een allergie
Tabletten kunnen ook nog. Maar het komt voor dat de tatoeage weg moet worden gelaserd met een zogenaamde ablatieve laser. Die maakt een soort schaafwond waarmee je het rode gedeelte verwijdert. De reguliere manier van een tattoo verwijderen is niet geschikt. Dat is met een laser die de pigmenten versplintert. Dat wil je absoluut niet, want daarmee kan de allergie zich juist verspreiden.
Een tattoo kan een auto-immuunziekte triggeren
Sommige auto-immuunziekten worden getriggerd door een huidbeschadiging. Een snijwond van een operatie bijvoorbeeld. Of een naald die duizenden keren in je huid prikt. Dan komt die ziekte precies op de plek van de tatoeage. Dat noemen we het köbnerfenomeen. Het kan gaan om bijvoorbeeld psoriasis of sarcoïdose. Dat is toch wel een serieuze auto-immuunziekte en moet je zeer voorzichtig mee omgaan.
Sarcoïdose kan namelijk ook in andere organen gaan zitten, zoals de lever of de longen. Soms komen mensen met een bultje in de tatoeage en dan wordt er toch even een longfoto gemaakt. Dan worden er vaak afwijkingen in de longen gevonden. Er zijn ook mensen die tegelijkertijd een zwelling van de tatoeage en een ontsteking in de ogen krijgen. De precieze oorzaak van zulke aandoeningen is nog niet bekend. De behandeling bestaat uit zalven, oogdruppels en eventueel tabletten.
